Górskie wyczyny pewnego czworonożnego niesfornego zwierzęcia
Góry! Któż z nas ich nie kocha? Któż nie lubi chodzić po szlakach, wspinać się, zdobywać szczytów? Któż nie lubi szusować na nartach czy snowboardzie? Raczyć się ciepłą kawką lub kakao w schronisku? I wreszcie – któż jest w stanie oprzeć się zapierającym w piersiach widokom? Ja nie jestem. Jestem wyjątkowo mało odporna na górskie uroki, uwielbiam spędzać tam czas, wdychać orzeźwiające powietrze, zmęczyć się na szlaku i strasznie żałuję, że ostatni raz byłam tam jakieś 5 lat temu…
Całe szczęście, że w moje ręce wpadł egzemplarz kolejnej książeczki z recenzowanej przeze mnie serii o Wilku. Od razu poczułam górski klimat i mój synek chyba też, bo po lekturze zaczął zawzięcie zjeżdżać na tyłku ze schodów. Co się stanie tym razem? Nasz bohater Wilk, jak rzecz jasna każdy wilk, kochał góry, wspinaczki, wycieczki i adrenalinę w żyłach. Pewnego razu do drzwi jego domku zapukała zrozpaczona panna Yeti (ta sama, która szyła mu kostium w części „O Wilku który chciał zostać superbohaterem”). Okazało się, że tatuś Yeti nie odpowiada na jej listy i z tego powodu bardzo się o niego boi. Poprosiła też Wilka, aby on podjął się trudnej misji znalezienia jej ojca. Wilk ruszył w podróż. Zawędrował na Mount Everest, na Fudżi w Japonii, na Kilimandżaro. Był nawet w Australii i… nic. Czy Wilkowi uda się wytropić tatę panny Yeti? Odpowiedzi znajdziecie w książeczce!
„O Wilku który kochał góry” to książeczka, która pokazuje jak ważna jest przyjaźń, jak ważna jest rodzina oraz uzmysławia, że czasem w życiu warto jest zaryzykować i udać się gdzieś w nieznane. Po cichutku powiem, że sama miałabym ochotę, podobnie jak Wilk, wyjść sobie z domu i wyjechać na jakąś górską wędrówkę, aby móc choć chwilę odetchnąć.
Bardzo się cieszę, że poznałam tę serię, a zarazem bardzo się smucę, bo to ostatni recenzowany przeze mnie egzemplarz z tej serii! Bardzo chciałabym przeczytać i opisać jeszcze cztery książeczki – „O Wilku który został gwiazdą rocka”, „O Wilku który nie lubił czytać”, „O Wilku który chciał się zakochać” i „O Wilku który nie lubił chodzić”. Coś czuję, że w tych tomach kryje się najlepsza zabawa, już same tytuły brzmią niezwykle zachęcająco.
Cieszę się, że i ja, i moi synkowie poznaliśmy tę serię. Jest fantastyczna – edukuje jakby mimochodem, dzięki zabawnym sytuacjom nakreślonym w poszczególnych książeczkach; uświadamia bardzo ważne dla dzieci kwestie, pomaga zrozumieć otaczający nas świat. Jestem przekonana, że będziemy do tej serii często wracać. Polecam wszystkim z całego serca!
Orianne Lallemand, Elèonore Thuillier, „O Wilku który kochał góry”, Adamada, Gdańsk, 2021
Anna Stasiuk
