Uczyć dziecko zachowań przyjaznych środowisku naturalnemu warto już od najmłodszych lat.
Każdy rodzic powinien czuć się wewnętrznie zobowiązany do tego, aby kształtować w potomstwu proekologiczne myślenie i zachęcać je do ochrony środowiska. Warto tłumaczyć już kilkuletniemu dziecku, jak bardzo ważne jest dbanie o planetę, na której żyjemy, o nasze otoczenie, rośliny i zwierzęta. Dobrze tłumaczyć maluchowi, że każde wycinane z lasu drzewo, to mniej tlenu dla organizmów żywych, że wody i energii, z których człowiek korzysta, kiedyś może zabraknąć, dlatego tak ważne jest, aby rozsądnie nimi gospodarować. Wskazane jest, aby rodzice przeprowadzili kilka rozmów z dzieckiem na temat ekologii i przyrody. Dobrze wyjaśnić latorośli, że zaśmiecanie planety wyrządza krzywdę ludziom, zwierzętom i roślinom na niej żyjącym, nawet gdy tego pozornie nie widać. Maluch powinien wiedzieć też np., że nawet jeśli w jego domu wody w kranie jest pod dostatkiem, jego rówieśnicy w Afryce o szklance życiodajnego płynu, mogą często tylko pomarzyć. Wskazane jest, aby poinformować potomstwo, że kąpanie się w wannie wypełnionej po brzegi wodą nie jest zachowaniem ekologicznym i że zamiast tego lepiej wziąć krótki prysznic. Podstawą jest też wiedza, że kiedy dziecko szczotkuje zęby, woda do opłukania ust znajduje się w kubeczku, a kran powinien być zakręcony. Powinno się uczyć dziecka oszczędzania energii elektrycznej, gaszenia światła, gdy wychodzi z pokoju albo zapalania tylko lampki nocnej, gdy szykuje się do snu, zamiast wszystkich żarówek w żyrandolu. Wskazane jest, aby maluch potrafił cieszyć się światłem dziennym jak najdłużej, a używał energii elektrycznej w pokoju, dopiero po zachodzie słońca. Powinno się uczyć dziecko od najmłodszych lat także segregacji śmieci oraz przekazywania niepotrzebnych przedmiotów potrzebującym, a nie wyrzucania ich do osiedlowych kontenerów. Warto już w kilkulatku zaszczepić wiedzę, że nie wyrzucamy zużytych baterii ani sprzętów elektronicznych do zwykłych koszy albo że gdy wybieramy się na zakupy, korzystamy tylko z toreb wielokrotnego użytku. Ekologiczne dziecko wie ponadto, że warto rozejrzeć w sklepie za zeszytami i książkami z papieru makulaturowego oraz że gdy zarysowało w domu jedną stronę kartki, do wykorzystania pozostaje mu jeszcze druga. Warto zabrać kiedyś potomstwo na akcję sprzątania świata, sadzenia drzew, pokazać mu jak wygląda oczyszczalnia ścieków czy wysypisko śmieci. Dobrze, żeby dziecko wiedziało, jak długo rozkłada się plastik, ile lat rośnie olbrzymie drzewo i ze brudna rzeka czy morze oznacza m.in. ryby z brzuszkami pełnymi zanieczyszczeń, które potem przyrządzamy na obiad.
Najlepsza jest edukacja poprzez zabawę. Nie szczędźmy więc swojemu dziecku tak spędzanego czasu. Niektórych proekologicznych zachowań może nauczyć nasze potomstwo szkoła, ale nie zostawiajmy tego tylko na barkach nauczycieli. Czy dobro naszej planety nie jest bowiem warte i naszego wysiłku?
Iwona Trojan
