Kary cielesne są czymś, do czego żaden szanujący się rodzic nie powinien się posunąć. Jak sobie zatem radzić z dziećmi bez klapsów?
Specjaliści ostrzegają - fizyczne karanie dzieci może powodować szereg problemów natury psychicznej takie jak problemy z przystosowaniem się do zasad społecznych, agresję czy choroby psychiczne. Co więcej, wychowanie za pomocą klapsów, jest po prostu mało skuteczne. Wychowanie dzieci w duchu pozytywnej atmosfery, bliskości i wsparcia, zapewni im lepszy rozwój i pozwoli wam zbudować relację, która będzie przynosić wam radość i bezpieczeństwo przez lata.
Jak sobie zatem radzić bez odruchowego klapsa? Przede wszystkim bądź przygotowana. Nastaw się na to, że dzieci są po prostu dziećmi. Będą psocić i popełniać błędy, a ty jesteś po to, by pomóc im samym zrozumieć co jest dobre, a co złe. Zacznij od unikania sytuacji, które mogą spowodować, że dziecko zachowa się nieodpowiednio. Jeżeli wychodzisz gdzieś z maluchem, zabierz ze sobą jego ulubioną zabawkę; spakuj przekąski, jeśli jest marudny gdy dopadnie go mały głód. W twoim domu mieszkają nastolatki? Nie trzymaj alkoholu oraz niebezpiecznych przedmiotów w miejscach dla nich łatwo dostępnych, stosuj blokady rodzicielskie na telewizję cyfrową bądź przeglądarki internetowe.
Zadbaj również o to, żeby zasady panujące w waszym domu były jasno określone oraz zrozumiałe dla dziecka. Omawiaj na bieżąco jakie zachowania są właściwe, a jakie nie oraz jakie są konsekwencje danych czynów. Pozostań konsekwentna w swoich zasadach, jeżeli dzieci zauważą, że dajesz im naginać pewne zasady, w mig przestaną je respektować.
W przypadku małych dzieci sprawdza się także niekiedy ich... ignorowanie. Choć pewne sytuacje bywają trudne, zwłaszcza w miejscach publicznych, jeśli dziecko urządza ci sceny mające na celu zwrócić twoją uwagę lub wymóc coś na tobie to właśnie ignorowanie zachowania dziecka jest na nie najlepszą metodą, ponieważ daje im komunikat, że ich zachowanie po prostu nie przynosi efektów.
Doceniaj też moc działania chwili dla siebie. Gdy dziecko coś przeskrobie dobrze jest dać mu chwilę na uspokojenie się i zastanowienie się nad tym co się stało. Równie korzystne będzie wykorzystanie tych kilku bądź kilkunastu minut na to byś się zrelaksowała i uspokoiła przed rozmową z dzieckiem. Wyjdź na chwilę z pokoju, zadzwoń do koleżanki, policz do dziesięciu. Gdy obydwoje się uspokoicie, wtedy wrócicie do rozmowy o tym co zaszło.
Pozostań też empatyczna, spróbuj zrozumieć dziecko - co nim kierowało, co wyzwoliło w nim takie emocje? Dzieci nie są z natury złe, bardzo rzadko krzywdzą kogoś z premedytacją. Rozmawiajcie i przytulajcie się jak najczęściej.
Joanna Adamski
