Młodzież nie taka zła, jak ją widzą zrzędliwi pesymiści, ponieważ ma pasje, plany, marzenia i swoje własne priorytety.
Czasem w siebie wątpi gubiąc się w skomplikowanej rzeczywistości, a czasem swoimi ambicjami wyprzedza zacofanych dorosłych. Burzliwie drażni się z przyjętymi normami, robiąc sobie przerwy na wykonanie domowych obowiązków- taka potrafi być młodzież.
Człowiek, stając się nastolatkiem zaczyna dostrzegać drobiazgi, na które dziecko nie zwraca większej uwagi. A to przesadza z dbaniem o swój wygląd, a to zakochuje się na zabój, by później pożałować tej, według niego głupiej, decyzji, a przecież serce nie sługa i miłosne błędy mogą zdarzać się dość często, w czym nie ma nic, co by odbiegało od normy.
Będąc gimnazjalistą świat zawiera tysiące rozmaitych barw, choć zdaje się być jedynie czarno- biały. W tym wieku można się spotkać z falą bardzo wielu ambiwalentnych uczuć- od tych pozytywnych, aż po te, które są uznawane za negatywne.
W gimnazjum zmienia się też światopogląd. Młody człowiek zaczyna potrzebować o wiele więcej swobody, niż dotychczas. Zdarzają mu się też wybuchy złości, zwłaszcza na rodziców, których towarzystwo zaczyna go mocno irytować. Gimnazjalista może odczuwać niechęć do przebywania z rodzicami wśród kolegów, którzy w tym wieku odgrywają szczególnie ważną rolę, a ich opinia ma dość duże znaczenie.
Uczniowie w wieku gimnazjalnym są oczywiście bardzo różni, więc nie powinien istnieć jeden wzorzec, który miałby prezentować sylwetkę idealnego gimnazjalisty. Każdy 13- 15 latek ma w sobie wartościowe cechy. Jedni z nich są bardzo dobrymi uczniami i działaczami społecznymi, angażują się w różne akcje mające na celu np. wsparcie schroniska dla zwierząt. Inni zdobywają liczne sukcesy w sporcie i doskonale radzą sobie w grach zespołowych, które rozwijają ich umiejętności interpersonalne. Jeszcze inni posiadają talenty plastyczne, literackie i językowe, podczas gdy inna grupa to typowo analityczne umysły, które świetnie radzą sobie z matematyką.
W świecie licealistów jest jeszcze inaczej niż w tym gimnazjalnym. Siedemnastoletni uczeń zaczyna już myśleć o swojej przyszłości na poważnie, a jego cele i ambicje powoli ulegają stabilizacji. Człowiek w tym wieku, choć też często bywa zagubiony wie mniej więcej co go interesuje i czy w przyszłości planuje pójść na studia, czy też wybrać inną formę kształcenia (np. w szkole policealnej).
Licealiści myślą też o tym, jak szybko i łatwo zarobić pieniądze, bo chcieliby zacząć uniezależniać się od rodziców, podejmują więc najróżniejsze prace dorywcze. Poświęcają się też swojej pasji, chętniej niż gimnazjaliści współpracują z rodzicami.
Jedni są bardzo zamknięci w sobie, inni zaś otwarcie informują swoich rodziców o pracy, którą podjęli, przedstawiają im swoje sympatie, mówią o marzeniach o własnym mieszkaniu.
Świat młodzieży jest interesujący, czasem niezrozumiały dla dorosłych, niekiedy bywa brutalny, ale nie braknie w nim miejsca na miłość i szacunek. I nie zabraknie. Tylko jedynym warunkiem, by tak było jest świadomość tego, że należy szerzyć wśród młodych właśnie takie wartości jak: szacunek, tolerancja, akceptacja odmiennych poglądów, otwartość na doświadczenia, a także szereg innych wartości, których nie można nabyć za pieniądze.
Monika Trentowska
