Każdy z nas potrzebuje się czasem wyrwać z marazmu i codzienności. Przeżyć coś nowego, uciec od problemów. Otworzyć się na możliwości. Każdy... nawet czworonożny bohater, który wyrusza w podróż życia.
Głównym bohaterem powieści jest Czip – superpies. Myśli jak człowiek, a siła przerobowa jego mózgu jest lepsza niż niejednego komputera wysokiej klasy. Czip ma ważne zadanie, którego tylko on się może podjąć. Musi uratować niewinnego chłopca. Czyhają na niego niebezpieczni ludzie, a tylko zwierzak może się im przeciwstawić, aby ochronić małego przyjaciela. Czasu jest coraz mniej, a po łapach depczą mu ludzie z laboratorium, w którym robiono na nim eksperymenty. Naukowcy nie przewidzieli, że pies im ucieknie i wcześniej zapisali w jego kodzie poufne informacje.
Czip musi poradzić sobie ze zgrają zbirów, własnymi słabościami oraz ochroną chłopca, a do tego musi kierować się swoim instynktem. Czy to nie za dużo nawet jak na superpsa? Czy uda mu się osiągnąć wyznaczony cel oraz stać się bohaterem? A może polegnie i nie będzie mu dane wieść pieskiego życia.
Po ciężkim dniu w pracy, lubię zasiąść z dobrą książką skierowaną do młodszych czytelników. Charakteryzują się one prostym językiem, dużą ilości opisów oraz tak ogromną kumulacją ciepła oraz pozytywnych wibracji, że aż człowiek wzrusza się podczas czytania.
Nie inaczej było podczas czytania „Pościgu”. Autor wybrał chyba najlepszego bohatera do książki dla dzieci. Wszystkie małolaty kochają czworonożnych przyjaciół. Nie ma znaczenia rasa, wielkość czy pochodzenie. Ważne, że liże, merda i jest po prostu cudownym przyjacielem. Jednak bohater książki „Pościg” nie jest byle jakim psem, a superpsem, który potrafi wszystko to co człowiek, a nawet więcej. Podczas czytania zaskakuje na każdym kroku swoimi umiejętnościami. Oczywiście wiadomo, że jest to fikcja literacka, ale nie przeszkadza w marzeniach o takim właśnie czworonogu.
Czip był więziony przez wiele lat w laboratorium. Biały Fartuch od lat się nim zajmuje, ale nie jest to dobra opieka. Oczywiście dbają o niego fizycznie, ale emocjonalnie zwierzak nic nie otrzymuje. Dlatego nie znosi tego miejsca i chce się wydostać. Kiedy nadarza się idealna okazja, Czip postanawia z niej skorzystać. Wydostaje się na wolność i... wyrusza w „Pościg” swojego życia.
Autor w bardzo ciekawy sposób opisuje przygody Czipa. Akcja rozwija się powoli, a język jest zrozumiały oraz prosty (wszak to książka dla dzieci), ale nie infantylny oraz spłycony. Twórca swoim stylem sprawia, że lekturę czyta się szybko i z wielkim zainteresowaniem. Dawno nie miałam tak w przypadku książki dla dzieci.
Cała powieść jest pełna emocji, które sprawiały, że czułam się jak mała dziewczynka odkrywająca jakiś sekret. Usilnie kibicowałam Czipowi, kiedy pokonywał kolejne przeszkody na swojej drodze. 240 stron śmignęło w jeden dzień, a twarda oprawa wcale nie przeszkadzała podczas czytania. Chociaż nie jest to pierwsza książka autora, stanowi ona jego debiut w prozie dziecięcej. Widać, że jest pisarzem odnajdującym się w więcej niż jednym gatunku.
Polecam „Pościg” z całego serducha. Książka nie spodoba się fanom literatury ambitnej. W powieści prym wiodą emocje i dobra zabawa. Jest idealnym przykładem tego jak siła przyjaźni potrafi przenosić góry. Linwood Barclay idealnie połączył typową przygodówkę i elementy science fiction w jedno. Czytelnik się nie nudzi nawet przez moment, a po skończeniu czuć wielki niedosyt. Mam nadzieję, że twórca napiszę jeszcze inne książki o superpsie. Bardzo chętnie po nie sięgnę. Byłaby to ciekawa seria.
Linwood Barclay, „Pościg”, Znak Emotikon, Kraków, 2017
Katarzyna Gnacikowska
