Na problemy z akceptacją…. Wilk!
Dzisiejszy świat jest bardzo wymagający… a właściwie nie świat, a ludzie pędzący w zawrotnym kierunku niewiadomo jak i niewiadomo gdzie. Uważam, że dzieci wchodzące dziś w dorosłość, mają o wiele trudniejsze zadanie niż ci, co robili to przed dwudziestoma czy nawet dziesięcioma laty. Często odnoszę wrażenie, że w dzisiejszym świecie dziecko nie może być po prostu sobą. Musi mieć doskonałe stopnie w szkole, opanować kilka języków, być ciekawe świata, zwiedzić mnóstwo ciekawych miejsc, zdrowo się odżywiać, modnie i ładnie wyglądać no i oczywiście posiąść mnóstwo umiejętności (jazda konna, gra na pianinie, pływanie). Bardzo często okazuje się, że dzieci nie potrafią sprostać tym wymaganiom, przez co czują się gorsze. Zanika ich pewność siebie; przestają siebie akceptować – a stąd już prosta droga do różnych schorzeń.
Brak akceptacji dotyczy najczęściej wyglądu. Dziecko ma odstające uszy? Jest Plastusiem. Waży kilka kilogramów więcej niż rówieśnicy? Jest grubasem lub beczką. Nie może się wysłowić? Jest jąkałą. Niestety, dzieci bywają wobec siebie naprawdę okrutne. Jak, my, rodzice, możemy pomóc?
Oczywiście musimy z dziećmi rozmawiać, a przy prowadzonym dialogu warto sięgać po odpowiednie lektury, które pomogą naświetlić dany problem. Myślę, że „O Wilku który chciał zmienić kolor” jest do tego celu idealna.
W tej części Wilk pewnego dnia stwierdza, że nie podoba mu się czarny kolor jego futra, więc postanawia to zmienić. Z tego powodu bierze kąpiel w zielonej farbie, wciąga sweter z czerwonej wełny, oblepia płatkami róż a nawet…przykleja do siebie skórki pomarańczy, co przynosi naprawdę opłakany efekt, gdyż jak twierdzi: „Z bliska wyglądam jak marchew olbrzymka, a z daleka jak lisek chytrusek!”. Jaki będzie efekt wilkowych metamorfoz? Przeczytajcie i przekonajcie się sami!
Książeczka czaruje humorem, zabawnymi dialogami i przede wszystkim pod płaszczykiem historii Wilka, któremu nie podobał się kolor jego futra, przekazuje cenną lekcję tym, którzy mają problem z zaakceptowaniem siebie. Pozycję gorąco polecam dzieciom i rodzicom! Ja pękałam ze śmiechu i chyba bawiłam się lepiej od swojego synka.
Orianne Lallemand, Elèonore Thuillier, „O Wilku który chciał zmienić kolor”, Adamada, Gdańsk, 2021
Anna Stasiuk
