Karmienie piersią jest sposobem żywienia niemowlą. oraz małych dzieci, który zapewnia im zdrowy i zrównoważony rozwój
Noworodek w pierwszych dniach życia nie potrzebuje wiele pokarmu, ponieważ jego żołądek jest bardzo mały. Ilość wypijanego mleka zwiększa się wraz ze wzrostem dziecka. Karmienie piersią jest wygodne zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Również jest korzystne pod względem ekonomicznym dla budżetu domowego.
Czas karmienia wynosi od 5 do 30 minut, przy czym zależy to od potrzeb dziecka, a ich rozpoznanie jest zadaniem dla mamy, aby proces karmienia przebiegał sprawnie i komfortowo (zasada „karmienia na żądanie”). Na początku liczba karmień wynosi do kilkunastu na dobę (powinno ich być od 8 do 12). Z czasem przerwa nocna wydłuża się. Przy karmieniu należy zwrócić uwagę, aby najpierw przystawić dziecko do jednej piersi i w momencie jej opróżnienia ewentualnie podać drugą pierś, jeśli niemowlę jest jeszcze głodne (karmienie piersią naprzemiennie). Oznaką, że dziecko jest już najedzone jest puszczenie przez nie brodawki, lżejsze ssanie piersi czy sen niemowlęcia.
Najedzone dziecko jest aktywne i pogodne oraz przybiera odpowiednio na wadze. Wskaźnikiem, że niemowlę jest dobrze przystawione do piersi jest głośny odgłos połykania i aktywne ssanie. Ponadto zauważa się odpowiednią liczbę zmoczonych pieluch oraz oddanych stolców. Matka odczuwa ulgę z przepełnionej piersi. Zalecane techniki karmienia to pozycja klasyczna, spod pachy, leżąca, na plecach, krzyżowa.
Zdarza się, że kobiety mają problem z brakiem lub zmniejszoną ilością pokarmu. Zanim zostanie podjęta decyzja o przerwaniu karmienia naturalnego warto zwrócić uwagę na to, czy pozycja wybrana do karmienia jest prawidłowa, starać się unikać sytuacji stresowych, przystawiać dziecko regularnie do piersi (raz do lewej, raz do prawej), sprawdzić czy dziecko efektywnie ssie. Inną przyczyną trudności w karmieniu piersią jest blokada przewodów mlecznych lub stan zapalny – uszkodzenie brodawki sutkowej czy nieleczony zastój pokarmu. W każdym z tych przypadków należy zastosować się do zaleceń lekarskich, ponieważ nie są one przeciwwskazaniem do dalszego karmienia piersią.
Istotna jest także dieta mamy karmiącej. Przede wszystkim powinna być lekkostrawna. Zaleca się unikanie mocnej kawy, herbaty, potraw smażonych, produktów wzdymających, ostrych przypraw, dużej ilości soli i cukru. Ilość wypijanych płynów powinna być od 2,5l do 3l na dobę. Niewskazane są jakiekolwiek używki (nikotyna, alkohol). Dieta matki powinna opierać się na piramidzie zdrowego żywienia z uwzględnieniem obróbki termicznej potraw takiej jak duszenie, pieczenie, gotowanie, przyrządzanie potraw na parze. Wprowadzenie nowych produktów do diety matki winno następować stopniowo i być związane z obserwowaniem reakcji dziecka na dany produkt spożywczy. Stosowanie diet eliminacyjnych celem uniknięcia alergii „na wszelki wypadek” nie ma podstaw. A jeśli zauważa się, że dziecko negatywnie reaguje na dany produkt spożywczy należy go unikać. Każda dieta eliminacyjna powinna zostać wprowadzona po konsultacji z lekarzem.
Korzyści dla dziecka karmionego piersią to rzadsza zapadalność na choroby zakaźne, lepszy rozwój intelektualny oraz poznawczy. Wśród dzieci karmionych naturalnie występuje trzykrotnie mniejsze ryzyko śmierci łóżeczkowej. Zaleca się wyłączne karmienie piersią przez pierwsze sześć miesięcy życia, a dopiero po tym czasie wprowadzanie pokarmów stałych. Z kolei korzyści dla mamy to bliska i silna więź z maluchem, szybszy powrót do wagi sprzed ciąży (pod warunkiem stosowania zasad zdrowego odżywiania się), lepszy przebieg połogu, zmniejszone ryzyko chorób tj. rak jajnika, raka piersi, osteoporozy.
Niewątpliwie karmienie piersią przynosi bardzo wiele korzyści zdrowotnych i emocjonalnych dla małego dziecka. Jednak wybór sposobu żywienia niemowlęcia należy do matki. To ona decyduje, co jest najlepsze dla niej i dziecka. Wychowywanie dziecka ma być źródłem szczęścia i radości płynących z macierzyństwa, a nie źródłem stresu i walki z opiniami otoczenia.
Lidia Brzezicka
