Wyzwaniem, przed którym często staje rodzic, jest uśpienie potomstwa. Oto kilka porad w temacie.
Wieczorów, kiedy maluchy marudzą i nie chcą zasnąć, w codzienności opiekunów nie brakuje. Dzieci buntujące się przed ułożeniem w łóżku to przecież bardzo naturalne zjawisko. Gdy nasza pociecha opóźnia porę udania się na nocny spoczynek, kręci przecząco głową na słowo: „sen”, dąsa się, zagaduje najbliższych i w jakikolwiek sposób protestuje przed powiedzeniem rodzicom: „dobranoc”, konieczne jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, co jest przyczyną tego, że dziecko nie chce spać. Tylko rzetelna „diagnoza” problemu, ma szansę zniwelować niepokój przedsenny naszej latorośli. Powodów zaś odwlekania snu przez dziecko może być cała masa.
Jeśli okaże się, że maluch boi się ciemności, warto pozwolić mu na zostawienie zapalonego światła w pokoju. Jeśli nasza pociecha przekonana jest, że pod jej łóżkiem czają się smoki i potwory, dołóżmy starań, aby dziecko uwierzyło, że żadnych strasznych stworzeń tam nie ma. Gdy dziecko nie jest po całym dniu zmęczone, może odmówić udania się na spoczynek. Pomoże wtedy zmiana codziennego planu dnia i wprowadzenie w życie malucha większej ilości wysiłku fizycznego. Gdy nasz potomek przejada się wieczorami, jego pełny żołądek nie będzie ułatwiał mu szybkiego zasypiania. Podobnie, gdy w sypialni dziecka jest za gorąco lub za zimno. Opłaca się ponadto sprawdzić czy przyczyną wieczornych buntów kilkulatka nie jest niewygodne, za twarde, za miękkie, za małe łóżko, zbyt grzejąca pościel, za ciepła piżamka itp.
Ważne, aby nasza pociecha kładła się co dzień spać o podobnej porze, tak aby organizm kilkulatka przyzwyczaił się do tego, że w określonym przedziale czasu regeneruje swoje organy i narządy.
Dziecko może odmawiać pójścia spać w reakcji na codzienne stresy, nocne moczenie się, sytuację rodzinną, lęk przed spaniem w samotności, wcześniejsze rozczarowania (rodzice nie kupili mu wymarzonej zabawki, nie pozwolili oglądać ulubionej bajki, nocować u kuzyna itp.). Jeśli maluch dowiedział się o śmierci kogoś bliskiego, może mieć opory przed zasypianiem, w obawie, że tak jak bliski krewny też się już więcej nie obudzi.
Cokolwiek jest przyczyną problemów ze snem naszego potomstwa, podstawą jest okazywanie mu cierpliwości, miłości, troski i zapewnianie, że chętnie pomożemy dziecku się ich pozbyć.
Iwona Trojan
