Na ten film czekałam od 1998 roku, kiedy to pojawiła się disneyowska wersja przygód chińskiej wojowniczki. To właśnie wtedy „Mulan” stała się moją ulubioną animowaną postacią. Jak wypadła filmowa adaptacja tej opowieści?
Mulan (Yifei Liu) mieszka z rodziną w małej chińskiej wiosce położonej gdzieś w górach. Nie jest to typowa dziewczyna, ponieważ już od najmłodszych lat wykazuje niezwykłe zdolności, które tak naprawdę nie przystają dziewczynkom w jej wieku. Chociaż stara się jak może, nie jest w stanie zadowolić swoich rodziców. Zgodnie z chińską tradycją, powinna wyjść za mąż, stać się przykładną żoną i matką oraz na zawsze pogodzić się z losem posłusznej kury domowej. Jednak taki los nie jest przeznaczony Mulan. W trakcie wizyty u swatki całkowicie kompromituje się jako przyszła żona i okrywa hańbą swoją rodzinę. Tymczasem do wioski przybywają wysłannicy cesarza i ogłaszają powszechny nabór do wojska, ponieważ Chinom zagrażają barbarzyńcy z północy. Cesarz wydaje dekret nakazujący rekrutację do armii jednego mężczyzny z każdej rodziny. Z racji tego, że w rodzinie Hua jedynym mężczyzną jest schorowany i niepełnosprawny ojciec – weteran poprzedniej wojny, pod osłoną nocy zdesperowana Mulan wykrada zbroję i miecz ojca, i konno wyrusza do wojskowego obozu. Przebrana za mężczyznę Hua na każdym kroku poddawana jest próbom wymagającym od niej zmobilizowania wewnętrznej siły i wykorzystania pełni swoich możliwości. W wyniku tej wielkiej przygody dziewczyna przemienia się w niezłomną wojowniczkę, zdobywa szacunek wdzięcznego narodu oraz oczyszcza splamiony honor swojej rodziny.
Trzeba przyznać, że ekipa filmowa znalazła idealną Mulan – aktorka jest androginicznej urody, bo wygląda zarówno jak młodzieniec oraz przedstawicielka płci pięknej zarazem. Podobno producenci przesłuchali ponad tysiąc kandydatek do tej roli, by móc znaleźć tę jedyną w swoim rodzaju. Jak się okazało Yifei Liu była idealna, co niewątpliwie przełożyło się na atrakcyjność produkcji. Jednak sama interpretacja tej roli była niskich lotów - Mulan ma kamienną twarz i nie wykazuje żadnych emocji, jest niczym robot. Bez wątpienia najlepszą postacią tej produkcji był Böri Khan – grany przez Jasona Scotta Lee, który z całą pewnością był wyrazisty i bardzo charyzmatyczny. W pozostałych rolach zobaczymy między innymi Donnie Yena (Komandor Tung), Li Gong (Xianniang), Jeta Li (Cesarz), Yosona An (Honghui) oraz Tzi Ma (Zhou). Zabrakło jednak najważniejszej i ulubionej postaci z animowanej wersji: uroczego i zabawnego smoka Mushu, który był nieodłącznym kompanem bohaterki. W samym scenariuszu jest również dużo zmian, które nie koniecznie mogą przypaść do gustu każdemu fanowi „Mulan”.
Nie da się ukryć, że najnowsza wersja „Mulan” w reżyserii Niki Caro jest wielkim i niesamowitym widowiskiem. Zapierające dech w piersiach panoramy, sceny akcji i cudowna gra kolorami na wielkim ekranie robią piorunujące wrażenie. Czuję niedosyt, bo filmowa wersja tej produkcji odcina się od jej kreskówkowego pierwowzoru, a sam wizerunek mojej ulubionej bohaterki z dzieciństwa nieco się zatarł. Mimo wszystko nadal jest to inspirująca i napawająca nadzieją opowieść dla małych dziewczynek, które marzą o czymś więcej, niż posiadanie męża, dzieci i wicie rodzinnego gniazdka. Współczesna „Mulan” karmi naszą wyobraźnię oraz wspiera w dążeniu do wyznaczonego celu i realizacji marzeń.
Reżyser: Niki Caro
Rok wydania: 2021
Czas trwania: 1h 55 min.
Gatunek: Fantasy/Przygodowy
Klaudia Kwiatkowska
