Przecież bycie mamą to najpiękniejszy zawód świata…
Jednak są osoby, które mają w swojej świadomości i wmówili sobie i wmawiają innym, że „ta co w domu siedzi i narzeka, że jest zmęczona… „ Przykre, ale bardzo prawdziwe. Tak naprawdę kobietę zrozumie tylko druga kobieta, która kilka lat ze swojego życia poświęciła tylko dziecku i pracy w domu.
Macierzyństwo jest cudowne… My matki kochamy swoje dzieci najbardziej na świecie… Żona – cudownie mieć przy sobie mężczyznę, na którym możemy polegać, ale…no właśnie czy możemy mu powiedzieć raz na jakiś czas: „ Kochanie jestem zmęczona, czy możesz wykąpać dziecko? Nie zrobiłam też dzisiaj obiadu, bo bardzo bolał mnie brzuch, czy możesz zrobić sobie coś na szybko?” I jak myślicie, czy każdy facet zareaguje tak samo? Czy będzie zadowolony i czy odezwie się i powie coś w złości, czy przemilczy sprawę i zrobi, co miał powiedziane?
Co mężczyzna to inne podejście…. Ale my matki, żony pracujemy tak samo jak oni. Czasem rozmawiam z kobietami i słyszę: „Mój mąż przychodzi z pracy, dostaje obiad pod nos, dzieckiem się nie zajmuje, bo jest zmęczony, na zakupy jechać nie chce, bo jest zmęczony….Ja nie nalegam i nie neguję, ale w środku wszystko się we mnie gotuje….” Takie mamy realia. Faceta zapewne trzeba sobie troszkę wychować, ale co kiedy starasz się być wzorową matką, żoną, gospodynią domową, a on i tak uważa, że nic w domu nie robisz, bo przecież tylko siedzisz z dzieckiem?
Kobietki, rada jest jedna. Zostawiać naszych mężczyzn z dziećmi…Nie na godzinkę, dwie, ale nawet na całe dnie. Niech poczują i zobaczą jak to jest. Daj mu listę zadań. Pranie, zakupy, wycieranie kurzy, ugotowanie obiadu: osobnego dla nas, osobnego dla dziecka, spacer, zabawa z dzieckiem itp. Przetrwa cały dzień i nie jęknie ani razu? Ciekawe, jakoś w to nie wierzę….
Obowiązki w domu powinny być choć trochę podzielone. Ja osobiście nie wymagam od męża zbyt wiele. Czasem wystarczy mi jak po powrocie z pracy pobawi się z synkiem – bo wiem, że nasze dziecko potrzebuje ojca i bardzo za nim tęskni cały dzień. Uszczęśliwia mnie pytaniem – „Kochanie, a może pójść na spacer z Wojtkiem, a ty zrób sobie chwilę dla siebie?” Czasem małe gesty potrafią wnieść tyle ciepły w nasze serca. Jesteśmy kobietami i wiele znosimy. Rodzimy dzieci, wychowujemy je, nie śpimy w nocy, kiedy chorują. Czuwamy nad nimi w gorączce. Facet czuje, że nie musi, bo jesteśmy my, ale co gdyby kiedyś nas zabrakło? Czy potrafiliby wziąć na siebie nasze obowiązki? Pewnie tak, ale na pewno nie byłoby im łatwo.
Kobieta musi czuć się doceniana. I nie jest ważne, czy pracuje w korporacji, czy opiekuje się dzieckiem i domem. Praca jak każda inna. Z tym, że w tej pierwszej nagrodą za pracę są pieniądze, a w tej drugiej zapłatą jest czysta miłość dziecka i czułe spojrzenie męża.
Monika Pawlak
