Wyjątkowa rozrywka dla całej rodziny!
Odkąd mam w domu dwuletniego malca, przeżywam swoisty renesans zafascynowania literaturą dziecięcą. Z ogromną pieczołowitością wygrzebuję swoje stare książki, komiksy, bajki. Za wszelką cenę staram się też zainteresować synka książkami – na razie ze średnim skutkiem – kupując i gromadząc przeróżne egzemplarze. Mam książeczki z przesuwanymi okienkami, grające, rozkładane, 3D i ciągle szukam nowych inspiracji.
Detektyw Pierre jest dedykowany starszym dzieciom, jednak - bądźmy uczciwi – wzięłam tę książkę z myślą o sobie (dopiero później pomyślałam, że moje dzieci, gdy będą starsze, być może się nią zainteresują). Uwielbiam wszelkiego rodzaju picture booki, labirynty, łamigłówki oraz ćwiczenia na spostrzegawczość, a „Detektyw Pierre” – łączy wszystkie te elementy. Jakby tego było mało, książka przypomina mi moje zabawy z dzieciństwa! Pamiętacie serię o Wallym, który zwiedział świat? Czy wy też miło wspominacie te chwile, kiedy można było wziąć do rąk nowe czasopismo i wśród tysięcy szczegółów szukać biało – czerwonej, charakterystycznej czapki? Ja pamiętam doskonale, dlatego przednio bawiłam się i przy pozycji „W poszukiwaniu niebieskiej marchewki”, i przy serii o detektywie Pierre. Warto dodać, że książeczki o detektywie Pierre mają tę przewagę, że oprócz wyszukiwania drobnych i sprytnie zamaskowanych elementów, mamy pasjonującą grę, w której jesteśmy detektywami rozwiązującymi zagadkę.
Tym razem detektyw Pierre wraz z przyjaciółką Carmen zawitał w Mieście Kanałów, w którym lada chwila, na festeynie, ma zostać zaprezentowane Jajo Zamętu – jeden z największych cudów świata. Nasz bohater będzie musiał zapobiec kradzieży bezcennego przedmiotu. Aby tego dokonać musi pokonać aż 15 labiryntów, przyjmując przy tym dodatkowe wyzwania oraz wypatrując ukrytych obiektów.
Gdy otworzyłam tę niepozorną, raptem trzydziestoparostronicową książeczkę, zaparło mi dech w piersiach. Ilustracje są piękne, barwne, dopracowane w najmniejszym szczególe. Nawet dorosły człowiek nie jest w stanie ogarnąć ich wzrokiem za pierwszym razem. W każdą ilustrację należy się wgłębić i wierzcie mi – za każdym otwarciem książki znajdziecie w niej coś nowego, coś co was zaskoczy. Mimo że na każdym obrazku znajduje się mnóstwo drobnych elementów, nie ma się wrażenia „rozmycia”; poszczególne elementy są bardzo wyraźne i każdą rzecz można odróżnić od pozostałych.
Mi, trzydziestolatce z małym haczykiem, książeczka ta sprawiła ogromną przyjemność! Kilka godzin spędziłam na zabawie w przechodzenie labiryntów, wyszukiwanie różnych przedmiotów i rozwiązywanie zagadek. Dla mnie była to nieziemska frajda, choć bywało, że traciłam cierpliwość (co nie jest specjalnie trudne). Uważam, że ta książka to doskonała pomoc dla dzieci w wieku szkolnym, która ćwiczy tak ważne (a często niedoceniane) umiejętności, jakimi są koncentracja oraz cierpliwość. Jestem nauczycielką i wiem, jakie dzieci mają z tym trudności. Ciężko im się na czymkolwiek skupić; wszystko chciałyby umieć i mieć od razu, najlepiej bezwysiłkowo. Ta książeczka z pewnością pozwoli naszym pociechom na wyćwiczenie tych umiejętności; z pewnością też wzmocni ich ciekawość świata, chęć poznawania oraz spostrzegawczość. Jeżeli dla naszego dziecka zagadki są zbyt trudne, można za pomocą tej książki ćwiczyć w inny sposób – a mianowicie prosić swoje dziecko o wyszukiwanie i wskazywanie różnych przedmiotów np. skrzynki, misia, sklepu itd., a z czasem przechodzić do coraz trudniejszych ćwiczeń. Dla chcącego nic trudnego!
„Detektywa Pierre’a w labiryncie” polecam wszystkim tym, którzy chcą ćwiczyć pamięć i koncentrację, doskonale bawiąc się. Ta pozycja z pewnością podbije serce każdego – tego młodszego, jak i tego starszego – miłośnika zagadek!
Hiro Kamigaki, „Detektyw Pierre w labiryncie. Dziwny przypadek zamku na niebie”, Nasza Księgarnia, Warszawa, 2020.
Anna Stasiuk
