„Powolnie poznawaj przyjaźń; ale kiedy ją poznasz, kontynuuj stanowcze i stale.”
Chociaż słowa te zostały wypowiedziane przez Sokratesa przeszło dwa tysiące lat temu, są nadal zdumiewająco wręcz aktualne. Przyjaźń to nie fast food, to nie przelotna znajomość, to nie wymiana zdań od czasu do czasu. Przyjaźń to proces, często długotrwały. Aby zasłużyć na czyjąś przyjaźń, a co za tym idzie – na uwagę, sympatię i zaufanie – potrzeba czasem wielu lat. Jednak prawdziwa przyjaźń naprawdę warta jest czekania. Posiadanie przyjaciela jest ogromnym darem; ochłodą w upalne dni oraz wytchnieniem w czasie, gdy nieustannie trzeba biec.
Trzeba jednak pamiętać też o tym, że nic nie jest nam dane raz na zawsze. O przyjaźń, podobnie jak o miłość, trzeba dbać; należy ją pielęgnować, interesować się drugim człowiekiem – w przeciwnym razie z przyjaźni zostanie tylko wspomnienie. Doskonale wiedzą o tym autorki, które starają się w postaci małej, 32 – stronicowej książeczki, dać dzieciom swoiste vademecum przyjaźni. Pod postacią pouczających i krótkich opowiastek kryją się wskazówki, jak przyjaciela zdobyć; jak dbać o przyjaźń i co zrobić, aby mogła ona rozkwitać każdego dnia coraz piękniej.
Książeczka ma kompozycję bardzo podobną do innych książek z serii tzn. na początku jest krótkie objaśnienie – słowo wstępu o danym zagadnieniu. Następnie mamy cały zbiór opowiadań, w których wyjaśnione są poszczególne aspekty przyjaźni, a na końcu słowo od pana Boga, czyli omówienie danego zagadnienia pod kątem Pisma Św. („Słowo Boże o przyjaźni” i „Słowa Pana Jezusa”) Opowiadanie, które podbiło moje serce ma tytuł „Garść piasku” i bardzo podobne czytałam kiedyś w jednej z książek Eduarda Martina. Chyba oddaje ono cały sens przyjaźni.
Pod każdym opowiadankiem kryją się ważne myśli oraz tematy do rozważań i dyskusji z dzieckiem na temat przyjaźni. Chociaż książeczka jest dość krótka, to jej wnikliwe przeczytanie i omówienie może zająć nam nawet kilka godzin – wszakże zgłębianie przyjaźni to nie lada gratka!
Polecam tę książeczkę wszystkim rodzicom, których małe pociechy… nie mogą znaleźć przyjaciela. „Antek powiedział mi, że jestem głupi, Julka nie chce się ze mną bawić, a Paweł zabrał mi kanapkę z plecaka. Chyba nikt mnie nie lubi” – takie sytuacji mogą być dla naszego dziecka bardzo stresujące i demotywujące. Warto wyjaśnić maluchowi, że na prawdziwego przyjaciela warto poczekać. A ta książeczka niech będzie zachętą i otuchą.
Francesca Fabris, Francesca Assirelli, „Czym jest…przyjaźń”, Jedność, Kielce, 2020.
Anna Stasiuk
