Cukrzyca ciążowa może dotknąć każdą z nas. Jej zdiagnozowanie jednak nie jest końcem świata – aby dziecku i mamie nic się nie działo, wystarczy przestrzegać pewnych zasad.
Cukrzycę ciążową wykrywa się po wykonaniu testu obciążenia glukozą pomiędzy 24 a 28 tygodniem ciąży. Jej przyczyną są hormony ciążowe , które zaburzają wydzielanie insuliny, co z kolei powoduje wzrost stężenia glukozy we krwi. W czasie ciąży bywa tak, że wytwarzana insulina jest blokowana przez inne hormony. Dochodzi wtedy do rozwoju insulinoodporności, a komórki trzustki produkują coraz więcej insuliny, by utrzymać jej właściwy poziom.
Oznaką cukrzycy ciążowej jest obecność cukru w moczu i jego wysoki poziom we krwi. Kobieta często czuje zmęczenie, jest ospała, często oddaje mocz i odczuwa większe niż zazwyczaj pragnienie.
Ponieważ problemem w tej chorobie jest zbyt wysoki cukier, ważne jest dbanie, aby ten nie wzrastał. Dlatego też ciężarna powinna: ograniczyć spożywanie cukru (przejść na dietę niskowęglowodanową) , jeść częściej i mniej (5-6 posiłków dziennie) i regularnie sprawdzać poziom cukru we krwi. Najlepiej przy cukrzycy ciążowej udać się do diabetologa, który ustali odpowiednią dietę i powie, na co zwracać uwagę.
Cukrzycy ciążowej nie wolno zaniedbać. Nieleczona może zwiększyć ryzyko poronienia i spowodować, że u dziecka wystąpią wady wrodzone (serca, nerek, płuc). Bardzo często cukrzyca ciążowa jest przyczyną wysokiej masy urodzeniowej dziecka. Zwykle choroba mija po urodzeniu dziecka. Kobiety, które w czasie ciąży cierpiały na cukrzycę muszą uważać, aby w przyszłości nie zachorować na cukrzycę typu 2.
Anna Stasiuk
