Lekko, zabawnie i niezwykle mądrze o współczesnym rodzicielstwie.
Czy ty też chcesz zostać rodzicem doskonałym? Obiecujesz sobie nie powielać błędów wychowawczych swojego ojca lub matki? Masz odpowiedź na każdy problem innych mam z placu zabaw? Chcesz być rodzicem zwykłym czy niezwykłym?
Choćby intencje były najlepsze, każdy rodzic odczuwa czasem bezradność lub wychowawczą niemoc. Próbuje tłumaczyć, prosić, zakazywać i... nic. Dziecko nie słucha się lub odpowiada opryskliwie. Czasem pojawiają się poważniejsze problemy – dziecko zamyka się w sobie, cierpi na zaburzenia odżywiania lub jest agresywne. Wtedy rodzice pytają siebie: Może to moja wina? Może nie jestem dobrym rodzicem? Warto wówczas skorzystać z rad doświadczonego psychologa dziecięcego. W wielu przypadkach okazuje się, że nawet trudne problemy można rozwiązać.
Zaproś psychoterapeutę dziecięcego do własnego domu. Przeczytaj książkę NieZwykły rodzic w której dziennikarka – Beata Pawłowicz zadaje pytania, celnie trafiające w problemy, których niejeden rodzic sam nie potrafi nazwać. Odpowiada psycholog dziecięcy – Tomasz Srebnicki, który sam siebie nazywa adwokatem dzieci.
Premiera książki NieZwykły rodzic już 18 września 2019
- Co robić, gdy rozrabia maluch, a jak postępować, gdy robi to dziecko starsze?
- W jaki sposób komunikować się z dzieckiem?
- Jak pogodzić szczęśliwe dzieciństwo z przygotowaniem dziecka do życia we współczesnym świecie?
- Które z zachowań są naturalną częścią dojrzewania, a które powinny nas niepokoić?
- Jak reagować w trudnych sytuacjach?
Na wszystkie te pytania i wiele innych znajdziesz odpowiedzi w książce NieZwykły rodzic. Autorzy przygotowali także ćwiczenia, które pomagają lepiej poznać siebie i swoje podejście do wychowania dzieci. Można dowiedzieć się więcej m.in. o tym, jak przekonania odzwierciedlają doświadczenie życiowe.
Dr Tomasz Srebnicki: Czy mówię o rodzinach patologicznych? Niestety, nie. Głosimy powszechnie miłość do dzieci, wiemy jakie to ważne, by czuły się kochane. Ale prawda jest smutna: dzieci czują się porzucone. Czują się porzucone nie tylko dlatego, że ich rodzice gonią za pieniędzmi, sukcesem, zdrowym stylem życia, lub zmagają się z własnymi problemami egzystencjalnymi. Powodem smutku dzieci jest to, że są dla nas niewidzialne. Czasem tak poświęcamy się miłości do nich, że zapominamy zapytać, co one lubią, czego się boją.
Fragment książki:
Doktor Tomasz Srebnicki pracuje jako psycholog dziecięcy w szpitalu dla dzieci i w prywatnym ośrodku psychoterapii, zna więc problemy współczesnych rodzin i wie, jak samotne i nierozumiane bywają dzieci. Jak to możliwe? Czy mówię o rodzinach patologicznych? Niestety, nie. Głosimy powszechnie miłość do dzieci, wiemy jakie to ważne, by czuły się kochane. 8 Ale prawda jest smutna: dzieci czują się porzucone, choć mają piękne pokoje, drogie tablety i modne gry komputerowe, są wożone przez rodziców z jednych dodatkowych zajęć na drugie. Czują się porzucone nie tylko dlatego, że ich rodzice gonią za pieniędzmi, sukcesem, zdrowym stylem życia, lub zmagają się z własnymi problemami egzystencjalnymi. Powodem smutku dzieci jest to, że są dla nas niewidzialne. Czasem tak poświęcamy się miłości do nich, że zapominamy zapytać, co one lubią, czego się boją. Chcemy im przychylić… naszego nieba. Myślę, że ta książka mogłaby mieć podtytuł: „Jak nie doprowadzić swojego dziecka do samobójstwa, kurs weekendowy”, bo też samobójstw odnotowujemy wśród dzieci coraz więcej, co jest równie tragiczne, jak i nonsensowne. (1.według danych Centrum Pomocy Dzieciom Dajemy Dzieciom Siłę wśród 13-, 17-latków aż 7 proc. próbowało samobójstwa, a 16 proc. okalecza się. Według danych Komendy Głównej Policji w 2018 roku: 746 dzieci między 13 a 18 rokiem życia podjęło próbę samobójstwa, skutecznie 92). „Czemu rodzicielstwo jest takie trudne, skoro nawet gołębie czy owce wychowują małe bez stresu, pomocy psychologów, lektury i kursów? – pyta moja przyjaciółka, mama trojga dzieci. – Małe owieczki czy gołąbki grzecznie drepczą za tatą i mamą, nie pyskują, nie bałaganią, nie objadają się i nie głodzą. A do tego chętnie uczą się beczenia czy machania skrzydełkami! Kiedy oglądam filmy przyrodnicze myślę że mama zwierzakowa ma większe osiągnięcia wychowawcze niż ja”. Czy można taką samoocenę poprawić? Stać się wystarczająco dobrym, udanym rodzicem? Wierzę, że tak.
Beata Pawłowicz
Dziennikarka, pisarka, poetka. Autorka książek Niezwykły rodzic, Seksownik, Po szczęście do pracy, Dekalog szczęścia, Życie w micie. Na stałe związana z miesięcznikiem Zwierciadło.
Tomasz Srebnicki
Psycholog i certyfikowany terapeuta poznawczo-behawioralny, w trakcie specjalizacji z psychologii klinicznej. Starszy asystent w Klinice PsychiatriiWieku Rozwojowego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Trener i wykładowca w Szkole Psychoterapii Centrum CBT w Warszawie. Nauczyciel akademicki. Ekspert miesięcznika Sens.
Informacja prasowa
