Michelle Obama, Meghan Markle, a w Polsce – Martyna Wojciechowska, Joanna Koroniewska, Agnieszka Hyży czy Anna Dec – wszystkie znane, lubiane i… obarczone bolesnym doświadczeniem utraty ciąży.
Poronienie przed 12 tygodniem ciąży dotyczyć może nawet 20 proc. kobiet spodziewających się dziecka na całym świecie, niezależnie od wykonywanego zawodu i stylu życia. Jak można poradzić sobie z tym traumatycznym doświadczeniem?
Strata ciąży to ogromne obciążenie psychiczne dla kobiet. Wiele z nich ma poczucie winy, oskarża siebie, szuka popełnionych błędów, np. zbyt aktywnego trybu życia, podnoszenia ciężkich przedmiotów, stresu czy niewłaściwej diety. Nie istnieją jednak badania naukowe, które potwierdzałyby, że wymienione elementy stylu życia zwiększają ryzyko poronień. Zdecydowana ich większość nie ma związku z czynnikami zewnętrznymi, które mogłyby być kontrolowane przez rodziców w trakcie ciąży. Choć to trudne, zrozumienie tych zależności pomoże pokonać krzywdzące poczucie winy, często odczuwane przez kobiety.
- W tej kryzysowej sytuacji bardzo ważne jest okazanie wsparcia i przekonanie kobiety, że to wydarzenie – choć bardzo trudne – wydarzyło się samoistnie, bez niczyjej winy. Wymaga to jednak niezwykłej delikatności, okazania zrozumienia i współczucia – komentuje Sylwia Rozbicka, Kierownik ds. Psychologii i Psychiatrii w Centrum Medycznym Damiana.
Wsparcie psychiczne dla matek… i ojców
W przypadku poronienia uwaga zwraca się naturalnie głównie na matki, które straciły dziecko, jeszcze niedawno noszone pod sercem. Niewiele natomiast mówi się o wsparciu dla ojców – wielu mężczyzn równie mocno dotyka utrata wyczekiwanego potomka. Co gorsza, często próbują ukryć swój ból w obliczu tragedii matki albo starają się tłumić swoje emocje.
- Wiele osób uważa, że utrata dziecka jest wyłącznie sprawą kobiety. Od mężczyzn natomiast oczekuje się „wzięcia w garść” i nieokazywania emocji. Tymczasem wielu z nich przeżywa te trudne chwile równie intensywnie, jak partnerka. Dlatego w takich sytuacjach kluczowe jest wsparcie dla obojga rodziców – komentuje Sylwia Rozbicka, Kierownik ds. Psychologii i Psychiatrii w Centrum Medycznym Damiana.
Utrata dziecka – zagrożenie dla związku?
Żałoba po przedwczesnej śmierci dziecka to dla rodziców wielkie osobiste tragedie. Psychologowie ostrzegają, że takie doświadczenie może negatywnie oddziaływać także na relację w związku. Dlatego tak istotne jest, aby para zdecydowała się na przyjęcie specjalistycznej pomocy.
- Zdarzają się pary, dla których traumatyczne doświadczenie poronienia zakończyło się rozpadem związku. Powody były różne, najczęściej – wzajemne oskarżenia braku wsparcia lub nieumiejętność przepracowania wspólnej straty – mówi Sylwia Rozbicka, Kierownik ds. Psychologii i Psychiatrii w Centrum Medycznym Damiana – Zachęcam, by skorzystać z pomocy specjalisty, zarówno indywidualnie, jak i w terapii dla par. Poronienie to tak obciążające doświadczenie, nierzadko prowadzące do zaburzeń depresyjnych, dlatego niewiele osób jest w stanie poradzić sobie z nim samodzielnie i.– dodaje ekspert.
Istotny jest również stopniowy powrót do aktywności i życia towarzyskiego. Chociaż rodzice po stracie dziecka nie mają zazwyczaj ochoty na spotkania z przyjaciółmi, a często również z najbliższą rodziną, warto pamiętać, że całkowite odizolowanie się od innych może sprzyjać pogłębianiu depresji.
Informacja prasowa
