Bajki, które przybliżają świat Afryki.
„Bajki kameruńskie” zebrane i przygotowane przez misjonarkę siostrę Tadeusze Frąckiewicz to historie, opowiadające o tym, co w Afryce najpiękniejsze - o honorze, gościnności, przyjaźni, prawdomówności i wielu innych bezcennych tam wartościach.
Noc, ognisko, słuchacze siedzący w półokręgu na matach albo taboretach. Jeśli są same dzieci, to siedzą na ziemi naprzeciw gawędziarza. Co najważniejsze – wbrew wszelkim schematom – publiczność słuchająca bajek, to nie tylko dzieci! Wokół ogniska, szczególnie gdy dziadek lub babcia ciekawie opowiada, zbiera się szerokie grono odbiorców! Wśród nich była także misjonarka, posługująca w Kamerunie, siostra Tadeusza Frąckiewicz. To ona, z pomocą kameruńskich przyjaciół, zebrała te niezwykłe historie. Wiele z nich pozornie wydaje się być wyłącznie opowieściami dla dzieci. Jednak tak naprawdę pokazują także głębię kultury afrykańskiej, z jej licznymi paradoksami i bezcennymi wartościami.
W „Bajkach kameruńskich” odnajduje piękne przypowieści, których bohaterami są ludzie, zwierzęta a nawet potwory. Zło jest mroczne i brzydkie, zaś dobro piękne i pełne blasku, a na końcu - to właśnie ono zwycięża. Ale bajki pokazują także głębię wartości, podzielanych przez mieszkańców kameruńskich wiosek, takich jak wolność, honor, uczciwość, słowność czy gościnność. Ale „Bajki kameruńskie” to nie także obraz Afryki z jej dramatami: biedą, sieroctwem, śmiercią oraz spotkań biedy z bogactwem.
„Mam wielką nadzieję, że (…) bajki kameruńskie plemienia Gbaya, zbierane przez moich młodych Kameruńczyków, będą znane także w mojej ojczyźnie i zachwycą wszystkich, którzy będą je czytać” - napisała siostra Tadeusza z nadzieją, że przybliżą one Polakom piękno, ale także dramat w jakim żyje tamtejsza ludność.
s. Tadeusza Frąckiewicz, Bajki kameruńskie, Esprit, Kraków 2017.
Informacja prasowa
