Jednym z pomieszczeń w domu czy czymś więcej?
Pokój ma wiele znaczeń i obszernych definicji. Często możemy przeczytać, że „kiedy XYZ dojdzie do władzy, to zapanuje pokój” albo że „ktoś z kimś zawarł pokój”. Często nawet, my, dorośli używamy tego terminu, gdy mówimy o „pokojowych zamiarach” czy o „pokojowych stosunkach z kimś”.
Termin ten najczęściej jest stosowany w znaczeniu politycznym; często o nim słyszmy – niby wiemy czym jest, ale kiedy przychodzi do jego zdefiniowania, jedyne, co robimy to drapiemy się po głowie, starając się wysupłać z niej kilka sensownych słów. Kiedyś pokój miał nieco węższe znaczenie niż teraz, gdyż był po prostu brakiem wojny, konfliktu zbrojnego, przemocy. Dziś znaczenie tego słowa przeniosło się na stosunki pomiędzy ludźmi; pomiędzy wieloma grupami ludzi, którzy częstokroć mimo różnych poglądów muszą dzielić razem świat, osiedle, dom. Tak jest, było i będzie. Ważne, aby mieć do siebie szacunek. I potrafić w pokoju żyć.
W książeczce „Czym jest…pokój” autorki starają się przybliżyć to pojęcie najmłodszym czytelnikom w kontekście na wskroś chrześcijańskim. Tak jak wspomniałam przy recenzji „Czym jest…rodzina”, seria tych książeczek utrzymana jest w duchu chrześcijańskim. W tej lekturze na samym początku znajdziemy wyjaśnienie tego pojęcia za pomocą osoby Jezusa Chrystusa – „Jezus wie doskonale, że jeśli na przemoc odpowiada się przemocą, świat nigdy nie zazna pokoju (…) Jak osiągnąć go na ziemi? Pierwszy krok, jaki możemy wykonać, to kochać tak, jak miłuje Pan Jezus.” Po tym króciutkim wstępie znajdziemy 12 opowiadań, które uświadamiają, czym jest pokój; jak można go pielęgnować i co robić, aby na zawsze zawitał w naszych domach i sercach. Mnie, osobiście, najbardziej spodobało się opowiadanie o gwoździach – słowach, które ranią i na zawsze zostawiają po sobie ślad. Znałam tę opowieść już dużo wcześniej i uważam, że jest niezwykle wartościowa dla młodego człowieka, który dopiero poznaje świat ludzkich uczuć.
Po każdej przeczytanej historyjce warto odpowiedzieć na pytania pod nią zamieszczone oraz zanotować w pamięci przesłanie płynące z każdej opowiastki. Na końcu znajdziemy również wiele cytatów związanych z tym pojęciem. Uroku całej lekturze dodają śliczne, delikatne ilustracje, które z pewnością spodobają się najmłodszym. Kreska jest prosta, mogłaby się wydawać dość nienowoczesna, ale właśnie w tym tkwi jej siła.
Uważam, że jest to książeczka po którą zdecydowanie warto sięgnąć i przeczytać wraz z dzieckiem. Nie zabraknie wam ani czasu (książeczka jest krótka), ani pytań otwartych mogących być wstępem do ciekawej dyskusji.
Fracesca Fabris, Francesca Assirelli, „Czym jest…pokój”, Jedność, Kielce, 2020.
Anna Stasiuk
