Zwierzęta są dużo mądrzejsze niż nam się wydaje. Warto czasami je poobserwować, by nauczyć się czegoś ważnego o życiu, relacjach i prawdziwej miłości.
Książki o zwierzętach zdecydowanie zbyt rzadko pojawiają się w naszych domowych biblioteczkach. Kiedy mamy więc taką okazję, zaopatrzmy się koniecznie w jakieś wartościowe pozycje, zwłaszcza takie dla dzieci, które pozwolą w prosty sposób przekazać trudną wiedzę o otaczającym je świecie. Jedną z takich wartych przeczytania pozycji jest z pewnością książka Agaty Widzowskiej pod tytułem „Psierociniec. W poszukiwaniu straconego węchu”. Jest to bardzo pouczająca opowieść o czworonożnych przyjaciołach opatrzona licznymi barwnymi ilustracjami, które idealnie dopełniają treść książki. Pozycja ta bardzo szybko podbiła moje dorosłe serce i jestem pewna, że dzieci będą nią zachwycone.
W Szczekocinie, miejscowości położonej u podnóża Gór Psowich, mieszka z pozoru zwyczajna rodzina: mama, tata, dwójka rezolutnych dzieciaków oraz psy – Budzeł i Śpiocheł. Budzeł jest niczym żywe srebro, wszędzie go pełno, nie umie usiedzieć w jednym miejscu; lubi, gdy dużo się dzieje. Śpiocheł natomiast kocha spokój. Jego ulubionym zajęciem jest spanie. Pieski bardzo się przyjaźnią i idealnie się uzupełniają. Pewnego dnia Budzeł odkrywa, że stracił węch. Postanawia wyruszyć w poszukiwanie zagubionego zmysłu. Po wielu perypetiach, ponieważ nie umie znaleźć drogi powrotnej do domu z uwagi na brak węchu, trafia do Psierocińca. Tam spotyka niezwykłego psa – poetę, którego wiersze mają wyjątkową moc – potrafią spełniać życzenia. Tak staje się w przypadku naszego bohatera. Pies marzy nie o odzyskaniu węchu, ale o powrocie do domu. Dzięki tej przygodzie zrozumiał, co w życiu jest najważniejsze – prawdziwa miłość i bycie razem.
Na samym początku lektury książki Agaty Widzowskiej byłam przekonana, że będzie to po prostu kolejna przyjemna opowiastka. Jak się okazało jednak, jest ona czymś więcej – to najpiękniejsza lekcja o miłości, rodzinie i przyjaźni. Autorka pragnie nauczyć dzieci, co tak naprawdę w życiu jest ważne. Ukazuje moc więzi rodzinnych; pokazuje, że każdy może się zmienić, a przeciwieństwa, które często zniechęcają, tak naprawdę mogą przyciągać i uzupełniać. Historię Budzeła możemy przenieść na nasze życie. Tak często gonimy za czymś nieuchwytnym, przekonując siebie, że właśnie to da nam szczęście. Tymczasem prawdziwe szczęście mamy cały czas przy sobie – miłość, rodzinę i przyjaciół. Właśnie tego powinniśmy uczyć swoje dzieci.
Agata Widzowska, „Psierociniec. W poszukiwaniu straconego węchu”, Wydawnictwo Wilga, 2018 r.
Katarzyna Kubiak
