Bycie mamą jest dożywotnią, niezbywalną profesją każdej kobiety, która wydała na świat dziecko. Mówi się, że im szybciej, tym lepiej. Jednak czy współcześnie musimy się spieszyć z tą decyzją?
Lekarze bez wątpienia przekonują, że tak, gdyż wiek kobiety ma kluczowe znaczenie dla zdrowia dziecka. Im młodszy jest organizm matki, tym większa gwarancja zdrowej ciąży oraz szczęśliwego porodu. Jednak dziecko to nie tylko sam poród, a następnie nieprzespane noce, wizyty u lekarza, pieluchy…. ale także możliwość pozostawienia po sobie trwałej pamiątki. Stąd też nie ma co się dziwić, że dążymy do tego, aby posiadać potomstwo. Współcześnie nie każdej kobiecie udaje się to zrobić w wieku dwudziestu paru lat, i co więcej, nie każda chce tego dokonać tak wcześnie.
Kwestie medyczne
Matka natura bez wątpienia zaprogramowała nasze organizmy do wczesnej reprodukcji. Jak powszechnie wiadomo wraz z wiekiem kobiety spada jej płodność, stąd też po 40-stce trudniej zajść w ciąże. Nieudane próby, a także incydenty poronne, mogą nieść za sobą negatywne konsekwencję dla psychiki kobiety, która z jednej strony pragnie zostać mamą, a z drugiej jest już świadoma upływającego czasu. Ale czy rzeczywiście współcześnie biologia jest aż taką przeszkoda?
Nie bez znaczenia jest wzrastające ryzyko wad genetycznych u dzieci, których matki w chwili zajścia w ciążę mają powyżej 40 lat. Jednakże współczesna medycyna stoi na tak wysokim poziomie, że wszelkie nieprawidłowości można wykryć, jak i leczyć we wczesnym etapie ciąży. Zwiększa to zatem szansę kobiety na dotrzymanie ciąży oraz urodzenie zdrowego dziecka.
Należy jednak pamiętać, że każda ciąża obciąża organizm matki. A nie ukrywajmy, wraz z wiekiem nasze ciało słabnie w wyniku codziennej eksploatacji. Jeśli kobieta nie pozostaje aktywna fizycznie, wydolność jej organizmu stopniowo spada. To z kolei w połączeniu z ciążą zwiększa stopień zmęczenia organizmu, co może się ujawnić w postaci różnych dolegliwości w wieku senioralnym.
Druga strona medalu
Późne rodzicielstwo pomimo że męczy organizm fizycznie, to jednak psychicznie go „odświeża”. Moja mama wydając na świat swoje trzecie dziecko miała 43 lata i zawsze powtarzała, że dzięki temu czuje się dużo młodsza, gdyż jej koleżanki rozmawiają już o lekach na serce, podczas kiedy ona musi jeszcze pilnować odrabiania lekcji i chodzić na wywiadówki.
Ciążę w wieku 40 lat, jak i samo rodzicielstwo przeżywa się inaczej, z uwagi na fakt, że na tym etapie życia kobieta zazwyczaj ma już unormowaną pozycję społeczną w wymiarze zawodowym, finansowym i także rodzinnym. Wówczas może ona w pełni poświęcić się macierzyństwu, nie martwiąc się o sprawy bytowe. To także daje możliwość zapewnienia dziecku lepszych warunków do życia. Co więcej, dojrzałość emocjonalna jest pomocna w przeżywaniu tego szczególnego okresu oraz wychowywaniu dziecka z większą ostrożnością, wyciągając wnioski z wcześniejszych doświadczeń swoich lub innych kobiet.
Jest jedno „ale”…
Bez wątpienia radość z rodzicielstwa po 40-stce jest większa, gdyż jest ono bardziej świadome. Jednak ważne jest także samo dziecko i jego przyszłość. Im starsi rodzice, tym większe prawdopodobieństwo, że dziecko ich wcześniej straci. Rodzic może zachorować lub nawet umrzeć zanim dziecko się usamodzielni. To z kolei bez wątpienia pozostawi ślad na dalszym życiu osoby, która niejednokrotnie w dorosłym życiu może potrzebować wsparcia rodziców. A te jak wiemy, jest wartością życiowa, którą trudno uzupełnić lub zastąpić czymkolwiek innym.
Barbara Drapikowska
