Wychowywanie dwujęzyczne ma mnóstwo zalet, o czym przekonało się już wielu rodziców. Sprawdź o czym należy pamiętać, zanim zdecydujesz się mówić do dziecka w obcym języku.
Ten typ wychowania najczęściej zdarza się w rodzinach, w których rodzice pochodzą z różnych państw. Wówczas każde z rodziców mówi do dziecka w swoim języku macierzystym, w efekcie czego uczy się ono dwóch języków jednocześnie. Jednak dwujęzyczność jest coraz bardziej popularna również w rodzinach Polaków. Ten system daje dziecku wiele możliwości, dlatego warto zastosować go w swoim domu. Jak się do tego zabrać? Oto kilka podstawowych zasad.
Wybierz strategię!
Istnieje wiele podejść do nauki dwóch języków, a o tym, które jest dla was najodpowiedniejsze, musisz zdecydować samodzielnie. Niektórzy rodzice przyjmują strategię miejsca. Oznacza to, ze w domu mówią do dziecka w jednym języku, a poza domem w drugim. Nieco podobna jest strategia czasu, której podstawową zasadą jest używanie jednego języka w określonych dniach – np. tylko w weekendy, a drugiego w pozostałe dni. Zdecydowanie najpopularniejszym wyborem jest strategia jednego rodzica, a więc jedna osoba - jeden język. Który z podanych sposobów jest najskuteczniejszy? Nie ma jednej odpowiedzi na to pytanie. Najlepiej wybrać to podejście, które jest dla ciebie i pozostałych domowników najbardziej wygodne, i w którym się odnajdujecie. Wychowanie dwujęzyczne nie powinno utrudniać nam życia, choć oczywiście początki mogą być trudne.
Zacznij odpowiednio wcześnie!
Mówienie do dziecka w obcym języku może z początku być problematyczne, a nawet dziwaczne. Rodzice dzieci dwujęzycznych często przekonują, że najlepiej jest zacząć we wczesnym niemowlęctwie, aby ten sposób komunikacji stał się dla nas naturalny. Jeżeli czujesz barierę przed mówieniem po angielsku lub w innym języku do malucha, możesz wprowadzać go stopniowo, np. przy określonych czynnościach takich jak posiłki czy kąpiel. Ważne jest, by z każdym dniem starać się mówić coraz mniej polsku, tak by bobas miał jak najwięcej kontaktu z obcym językiem. Oczywiście najlepszym rozwiązaniem jest mówienie w drugim języku już od samego początku. Jednak w pierwszych tygodniach życia maleństwa, rodzice mają dużo na głowie i zwykle odkładają ten proces na później.
Przygotuj się na nieprzyjemne uwagi!
„To ono nie rozumie po polsku?”, „Po co uczycie go angielskiego, skoro jeszcze nie nauczył się polskiego?”. Takie uwagi to codzienność rodziców, którzy decydują się na wychowanie bilingwalne. Niestety krytyka płynie często od najbliższych osób, czyli dziadków, cioć i babć. Rodzinie może nie podobać się fakt, że ich wnuczek czy siostrzeniec odzywa się do nich po angielsku. Również znajomi oraz przypadkowo spotkane osoby, które usłyszą, że odzywasz się do dziecka w innym języku, mogą wygłosić na ten temat swoje zdanie. Rodzice są czasem oceniani jako zbyt ambitni lub nawet wywyższający się. Jednak takimi opiniami naprawdę nie warto się przejmować. Ucząc dziecko dwóch języków, dajemy mu dodatkowe narzędzie do komunikacji ze światem i jest to o wiele ważniejsze niż sarkastyczna uwaga sąsiadki czy cioci.
Wykorzystaj książeczki i bajki!
Książki dla dzieci są ciekawe, kolorowe, a co równie ważne – poszerzają zasób słownictwa dzieci i rodziców. Czytając z dzieckiem, nawet bardzo małym, przyzwyczajamy go nie tylko do języka mówionego, ale także do pisanego. Poza tym, nauka przez zabawę jest bez wątpienia najskuteczniejsza i najbardziej efektywna. Również oglądanie bajek po angielsku czy w innym obcym języku jest bardzo rozwijające, choć powinno być bardziej uzupełnieniem i dodatkiem do nauki.
Wychowanie dwujęzyczne to zawsze spore wyzwanie. Aby je sobie ułatwić, warto znaleźć inne rodziny, które zdecydowały się na to samo. Poprzez wymianę doświadczeń uczymy się lepszej komunikacji z dziećmi, a sami zyskujemy wsparcie psychiczne od osób w podobnej sytuacji. Razem zawsze raźniej!
Teresa Kasprzak
