Zminimalizowanie u dziecka awersji do szkoły to wyzwanie, które stoi przed większością rodziców.
Niechęć dzieci do codziennego uczęszczania do placówki edukacyjnej to chleb powszedni bardzo wielu rodziców. Powodów takiego stanu rzeczy jest mnóstwo. Dziecko może w ten sposób wyrażać swoje lęki i niepokoje związane z pobieraniem edukacji, kontaktem z nauczycielami i relacjami z rówieśnikami. Przyczyną takiego stanu rzeczy może być to, że objęty obowiązkiem szkolnym nieletni ma problemy z przyswajaniem wiedzy i radzeniem sobie ze szkolnymi wyzwaniami, czuje się zestresowany, ponieważ np. słabo czyta, jąka się, jest najniższy w klasie, jest nieśmiały i boi się odpowiadać przed większym audytorium. Bywa, że uczniowie buntują się przeciwko uczęszczaniu na lekcje, ponieważ koledzy w klasie im dokuczają, nauczyciel publicznie krytykuje, wstydzą się tego, że nie nauczyli się wierszyka, boją się otrzymywania złych ocen, konsekwencji niegrzecznego zachowania itp.
Bardzo ważne, by dowiedzieć się, co jest przyczyną niechęci dziecka do szkoły i spróbować temu zaradzić. Nie obejdzie się tu bez szczerej rozmowy z pociechą i zaoferowania dziecku wsparcia. Czasami sytuacja wymaga, aby rodzic skontaktował się z tego powodu z wychowawcą swojego potomka, konkretnym nauczycielem lub dyrekcją. Zdarza się, że dziecku ma szansę pomóc psycholog lub pedagog szkolny.
Jeśli nasza pociecha nagminnie stresuje się szkołą, przyda się nauczenie dziecka technik relaksacyjnych, sposobów rozładowywania negatywnych emocji i radzenia sobie z napięciami. Warto zadbać o to, aby nasz potomek chodził wyspany oraz odpowiednio się odżywiał. Nasza pociecha będzie nam na pewno niezmiernie wdzięczna, jeśli zadbamy o to, aby po szkole mogła odpocząć, atrakcyjnie i beztrosko spędzać czas, odetchnąć od trudów przebywania w placówce edukacyjnej.
Jeśli przyczyną niechęci do szkoły u dziecka są kłopoty z nauką, dobrze wesprzeć potomka w odrabianiu lekcji, przygotowywaniu się do zajęć. Jeśli nasza pociecha unika zaś lekcji wf-u, nie powinno zabraknąć w tygodniu czasu na określone sporty, tak aby dziecko poćwiczyło np. rzuty do kosza, bieganie na czas, grę w piłkę nożną czy ping-ponga. Aby nasze dziecko nie obawiało się szkoły, warto walczyć z kompleksami naszej pociechy, uczyć je poczucia własnej wartości, zachęcać do wysiłku edukacyjnego, często chwalić i przytulać.
Bez względu na to, jakie są powody negatywnego stosunku naszego potomka do szkoły, dobrze aby dziecko wiedziało, że może o tym szczerze i bez wstydu porozmawiać z mamą i tatą, że rodzice są gotowi mu pomóc i że jakiekolwiek problemy w szkole wcale nie muszą oznaczać dla ucznia: „końca świata”.
Iwona Trojan
