Gdy zauważymy, że nasz potomek patrzy jednym okiem trochę inaczej niż drugim, warto odwiedzić okulistę.
Gdy mięśnie oczu dziecka są osłabione, może pojawić się zez, czyli tzw. uciekające oczka. Charakterystyczną rzeczą dla tej wady wzroku jest to, że kąt patrzenia jednego oka względem drugiego różni się. Gdy to schorzenie dopadło naszą pociechę, warto zdecydować się na powierzenie dziecka opiece specjalisty. Im wcześniej bowiem rozpoczniemy leczenie zeza, tym szybciej możemy spodziewać się zaniku tej wady wzroku.
Zdarza się, że już półroczne dzieci posiadają tzw. uciekające oczka. Okuliści radzą więc obserwować bacznie swoje potomstwo już od pierwszych miesięcy życia i nie lekceważyć problemów najmłodszych z jakże ważnym dla człowieka zmysłem. Dosyć łatwo jest dopatrzyć się zeza u swojej pociechy, dlatego rodzic nie powinien mieć problemu ze zdemaskowaniem tego schorzenia u latorośli. Warto wiedzieć, że zez może być przenoszony genetycznie. Jeśli więc ktoś z bliskiej rodziny miał kiedyś taką wadę, prawdopodobieństwo, że nasza latorośl również może być dzieckiem zezującym, jest duże.
Wyleczyć uciekające oczy pomagają odpowiednie ćwiczenia oraz noszenie okularów. Terapię układa się indywidualnie dla każdego małego pacjenta, w zależności od rodzaju zeza, jego wielkości oraz występowania innych wad wzroku u dziecka. Czasami pozbyć się zeza pomaga tylko interwencja chirurgiczna, ale zazwyczaj wystarcza, gdy maluch „zaprzyjaźni się” z okularami i regularnie wykonuje korekcyjne ćwiczenia. Przeważnie po kilku latach leczenia, uciekające oczka odchodzą do przeszłości, a dziecko znów może cieszyć się równoległym patrzeniem na otaczający je świat. Po zakończeniu terapii, warto co jakiś czas kontrolować zdrowie oczu u okulisty.
Iwona Trojan
