Brak umiejętności długotrwałego skupienia się malucha na jakiejś czynności utrudnia codzienność milionów rodziców.
W świecie, w którym non stop coś bombarduje nasze zmysły, mózg i rozprasza uwagę, trudno skoncentrować się na danej czynności. Problemy mają z tym nie tylko dorośli, ale również dzieci. Spora ilość opiekunów kilkulatków żali się, że ich pociechy nie potrafią zainteresować się czymś dłużej niż kilka, kilkanaście minut. Posiadane zabawki błyskawicznie się nudzą, a zirytowane maluchy notorycznie domagają się, aby rodzic zapewniał im wciąż nowe rozrywki.
Warto dołożyć starań, aby jak najbardziej ułatwiać naszemu potomkowi koncentrowanie się. Jest to przecież coś, co bardzo pomaga w życiu. Opłaca się popracować nad tym, aby do naszego dziecka podczas zajmowania się czymś konkretnym, nie docierały rozpraszające go bodźce. Jeśli chcemy, by nasza latorośl pobawiła się trochę klockami, nie uruchamiajmy wtedy przy niej telewizora, komputera, nie włączajmy radia, nie hałasujmy odkurzaczem, suszarką do włosów itp. W przeciwnym razie, różnorakie obrazy i dźwięki mogą odrywać malucha od tego, czym się aktualnie zajmuje, a dekoncentracja bardzo szybko zamienić się może w irytację. I to taką, która będzie trwała wiele, wiele lat.
Korzystnie wpływa na rozwój i koncentrację dziecka stosowanie zasady: im mniej tym lepiej. Im mniej zabawek w domu, tym lepiej nasza pociecha będzie potrafiła organizować sobie czas i mniej powinna narzekać na nudę. Motywowana wyobraźnia pobudza bowiem kreatywność i sprawia, że dziecko potrafi „stworzyć” sobie zabawkę i zabawę prawie ze wszystkiego.
Przyjacielem dziecięcej koncentracji jest dawanie maluchowi wyboru, co do tego, czym będzie w danej godzinie się zajmować i niezmuszanie go do aktywności, będących wbrew jego zainteresowaniom i potrzebom. Jeśli np. rodzic puści dziecku bajkę o zwierzętach w momencie, gdy jego pociecha wolałaby akurat pooglądać kreskówkę o przygodach Smerfów, to trudno się dziwić, że maluch szybko zaczyna odwracać głowę od ekranu. Podobnie jeśli chcemy, by maluch nauczył się np. rozróżniać godziny na zegarku, a on akurat wolałby przypomnieć sobie, ile nowych samochodzików trafiło do jego kolekcji. Jeśli dana czynność nie jest atrakcyjna dla dziecka, prawdopodobieństwo, że nie będzie ono mogło skupić na niej swojej uwagi, jest ogromna. Warto więc nawet z najbardziej nudnego i trudnego dla malucha zajęcia, „wyczarować” coś, co wyda mu się godne jego zaangażowania.
Plusem jest to, że im dziecko starsze, tym jego koncentracja może trwać dłużej. I tym właśnie stwierdzeniem warto się pocieszać za każdym razem, gdy danemu rodzicowi brakuje cierpliwości do nieustannie zdekoncentrowanego, znudzonego i narzekającego potomstwa.
Iwona Trojan
