Szkolnych spraw, które martwią rodziców uczniów jest mnóstwo. Oto wybrane przykłady.
Opiekunowie dzieci objętych obowiązkiem edukacji trapią się często tym, że dom rodzinny staje się współcześnie nagminnie przedłużeniem szkoły. Po powrocie z placówki edukacyjnej uczeń musi bowiem odrabiać mnóstwo zadań oraz poświęcać wiele czasu na opanowanie materiału, który według wymogów programowych powinien sobie przyswoić. Natłok szkolnych obowiązków bywa zaś ciężarem nie tylko dla dziecka, ale i dla jego mamy i taty, którzy czują się zobligowani do nieustannego „pilnowania” pociechy w odrabianiu lekcji i do udzielania pomocy w poszerzaniu wiedzy potomka, co bywa z reguły bardzo czasochłonne.
Rodziców uczniów martwi też brak indywidualnego podejścia nauczycieli do ich dziecka oraz nie zwracanie uwagi na tempo przyswajania konkretnych wiadomości przez ich potomka.
Powodem niepokoju prawnych opiekunów uczniów bywa też stosowanie odpowiedzialności zbiorowej za przewinienia konkretnych dzieci. Zdarza się bowiem, że za wybryk jednego wychowanka, karny sprawdzian piszą wszyscy uczęszczający do danej klasy.
Szkolną „bolączką” rodziców bywa też to, że ich pociechy trafiają często na nauczycieli, którzy nie potrafią ich zainteresować danym przedmiotem ani przekazać swojej pasji. Jakże często słyszą bowiem od swoich dzieci, że te nudzą się na lekcjach, nie rozumieją przekazywanych przez nauczycieli treści, nie lubią swoich pedagogów.
Wielu rodziców martwi się też nieustanną rywalizacją uczniów i porównywaniem ich dziecka z innymi. Tacy opiekunowie nieletnich z niepokojem przyglądają się szkolnej presji współzawodnictwa, bycia najlepszym i wyróżniającym się. Jeśli bowiem ich potomek nie przynosi ze szkoły mnóstwa dyplomów, nagród, pochwał i piątek i zdarzy mu się przegrać jakieś zawody, zmuszeni są patrzeć na łzy i rozczarowania dziecka, które mimo starań nie okazuje się „klasowym orłem” i boi się przez to podejmowania nowych wyzwań, aby nie wypaść źle przed kolegami.
Sporą ilość rodziców uczniów niepokoi też to, że ich potomkom zdarza się przynieść do domu ocenę nieadekwatną do włożonego przez dziecko wysiłku, poświęconego czasu, posiadanej wiedzy itp. Gdy noty wystawiane uczniom bywają niesprawiedliwe, dziecko czuje się pokrzywdzone i na długo traci motywację do przyswajania wiedzy z danego przedmiotu.
Wielu rodziców uważa również, że w szkołach panuje nadmierny rygor i dyscyplina, że liczne zakazy i nakazy nie wpływają pozytywnie na chęci dzieci do nauki. Opiekunowie nieletnich boją się ponadto, że wybrana przez nich placówka edukacyjna nie przygotuje dobrze ich pociech do egzaminów końcowych, nie zapewni potrzebnej w życiu wiedzy ani umiejętności. Nie ma jednak szkół idealnych, więc różnorodne obawy opiekunów uczniów to chleb powszedni rodzicielstwa.
Iwona Trojan
