Piękna opowieść o tym, że przypadki nie istnieją.
„Basik Grysik i wrony” to historia rozpoczynająca się narodzinami dziewczynki o imieniu Barbara, a kończąca się na jej dorosłym życiu. Dorastanie Basi obserwują wrony. Widzą coś więcej niż człowiek – tajemnicze sprężyste linki, które podążają za naszą bohaterką i innymi ludźmi. Nitki towarzyszą nam przez całe życie. Jaki sekret kryją? Tylko ptaki znają odpowiedź na to pytanie.
Opowieść jest zaskakująco krótka. Książeczka ma zaledwie kilkanaście kartek. Jest to duży plus, bo dziecko z pewnością nie znudzi się opowiadaniem, choć z drugiej strony mały czytelnik może mieć problem ze zrozumieniem zbyt szybko upływającego czasu i metaforą, która odgrywa tu główną rolę.
Książeczka w przenośny sposób próbuje przekazać odbiorcy istnienie w życiu przypadków oraz przeznaczenia. Opisuje proste momenty z życia uroczej Basi, które odgrywają rolę w późniejszych latach, zmuszając tym samym do zadumy i refleksji. Autorka opisała to w bardzo przyjemny, niesamowity i zaskakujący sposób.
W literaturze dziecięcej bardzo ważne są ilustracje, które przykuwają wzrok dziecka, pobudzają wyobraźnię i skłaniają do kreatywności, do zadawania pytań, a także wymyślania ciągu zdarzeń, odgadywaniu tego, co przytrafi się postaciom. W tej publikacji obrazki, autorstwa Eli Wasiuczyńskiej są rozmyte, malowane farbami, miękkie, mają nieostre kontury. Pasują do opowiadania, ponieważ też są kontemplacyjne, aczkolwiek niekoniecznie muszą okazać się interesujące dla dziecka. To taki mały szkopuł.
Opowieść jest bardzo wartościowa; wiele w niej zabawnych i wzruszających sytuacji, w których zakochają się i dorośli i dzieci. Jest to świetna pozycja, która może poprowadzić do rozmowy na konkretne, cenne tematy.
Justyna Bednarek, „Basik Grysik i wrony”, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2020
Patrycja Trzcionkowska
