Projektanci marki Reima zaangażowani w projekt Trash-2-Cash stworzyli produkty, które w pełni nadają się do recyklingu.
Ubrania szyte są z materiałów, które po zakończeniu użytkowania danego produktu można przerobić i zastosować w produkcji nowej, pełnowartościowej odzieży – zamiast robić z nich rzeczy o niższej jakości.
Marka Reima, fiński producent wysokiej klasy odzieży dziecięcej, bierze udział w finansowanym przez Unię Europejską projekcie Trash-2-Cash. Projekt został zainicjowany w 2016 roku i jest swoistym konsorcjum projektantów, naukowców oraz partnerów z branży przemysłowej. Razem pracują oni nad stworzeniem jakościowych tekstyliów opartych o surowce wtórne. Efektem działań prowadzonych w ramach projektu jest sześć prototypowych materiałów Master Case, które zostały zaprezentowane na targach designu Dutch Design Week w październiku 2018.
Reima jest jedyną marką odzieżową uczestniczącą w tym wielopłaszczyznowym projekcie, mającym na celu pozyskiwanie w drodze recyklingu pełnowartościowych tkanin. Efektem działań jest stworzenie takich materiałów, które mogłyby zostać przerobione na polimery, a następnie znowu na odzież o podobnej jakości. Badania dotyczyły recyklingu włókien poprzez zastosowanie wielu różnych cykli i procesów, podczas których badano zachowanie się różnych rodzajów tworzywa. To jednak nie wszystko – przeprowadzono także badania konsumenckie, aby poznać oczekiwania finalnych użytkowników.
„Jedną z ciekawych rzeczy, jakiej dowiedzieliśmy się, prowadząc badania, było to, jak wielu konsumentów wątpi w jakość i aspekt higieniczny odzieży wyprodukowanej z surowców wtórnych. Warto podkreślić, że włókna uległy zupełnemu rozkładowi, by potem powstałe z nich polimery ponownie utworzyły włóknistą strukturę. Materiały utraciły tym samym wszelkie ślady poprzedniego użytkowania, zachowując podobną wytrzymałość i inne właściwości wyjściowego materiału” – tłumaczy Sari Perttunnen, Dyrektor Kreatywny w dziale projektowym Reima.
Trzy innowacje w odzieży dziecięcej, z których zadowoleni będą także dorośli
W grupie sześciu materiałów Master Case znalazły się plastikowe panele dla branży motoryzacyjnej, t-shirt wykonany w zgodzie z filozofią zero waste (każdy jego element tworzony jest w sposób, aby można go przetworzyć ponownie: projekt i technika nanoszenia wzoru, recykling ścinek materiału oraz finalnego produktu), kurtka przeciwdeszczowa w pełni nadająca się do recyklingu, ekologiczny flis wykonany z celulozy, elastyczne jeansy bez zastosowania elastanu oraz pochodząca z surowców wtórnych bielizna termoaktywna. Projektanci Reima wzięli udział w czterech projektach skutkujących stworzeniem materiałów Master Case, a trzy z nich uznane zostały jako istotne branżowe osiągnięcia.
1. Jak sprawić, aby kurtka przeciwdeszczowa nadawała się do recyklingu?
Zwykła gumowana odzież przeciwdeszczowa nie nadaje się do recyklingu z powodu użycia powlekających ją tworzyw takich jak PVC czy PU. Projektanci zdecydowali się poeksperymentować i użyć tkanego, w pełni poddającego się recyklingowi poliestru pokrytego żywicą epoksydową PUR. Żywica została opracowana przez partnera projektu Trash-2-Cash, firmę Cidetec, przy użyciu pochodzących z recyklingu granulek, dostarczonych przez włoskiego producenta, firmę Calanese. Po połączeniu z tkaniną, powstaje miękki i elastyczny kompozyt, a żywica może być oddzielona od tkaniny. Dzięki temu oba tworzywa mogą zostać poddane ponownemu, osobnemu recyklingowi.
2. Stworzone przez człowieka włókna celulozowe zastępują te otrzymywane z ropy naftowej
Zapotrzebowanie na włókna tekstylne rośnie wraz ze wzrostem populacji i podnoszeniem się standardu życia. Produkcja bawełny nie może zostać w łatwy sposób zwiększona z racji zapotrzebowania na pola uprawne i wodę do ich nawadniania. Potrzebna jest także alternatywa dla włókien syntetycznych, gdyż mogą one zanieczyszczać drobinkami plastiku zasoby wody słodkiej, a także oceany i żywność pochodzącą z naturalnych źródeł.
Ioncell to materiał oparty o celulozę, stworzony przez naukowców z Uniwersytetu w Helsinkach. Dalszy proces badań nad materiałem polegał na użyciu ścinek bawełnianych, następnie rozpuszczeniu ich, skręceniu i zbadaniu jak trwałe jest zabarwienie polimerów na niebiesko. Materiału nie poddano jednak szczotkowaniu ze względu na brak odpowiedniej do tego infrastruktury. Próbka finalnego produktu została stworzona ze szczotkowanych włókien Tencel.
Dr. Elina Ilén, badaczka z uniwersytetu w Aaalto, współpracująca już wcześniej z marką Reima, koordynowała współpracę projektantów i producentów materiału w programie Trash-2-Cash. Tak podsumowuje możliwości jakie dają opisywane włókna:
„Do tworzywa Ioncell można dodać substancję wodoodporną i uzyskać tym samym właściwości techniczne flisu zrobionego z poliestru. Jeżeli przędza, wykończenie i metki będą zrobione z materiałów opartych o celulozę – odzież w 100% nadaje się do recyklingu. Co więcej podczas każdego cyklu odzyskiwania materiału, właściwości włókien mogą być modyfikowane i dopasowane do nowych zastosowań”.
3. Elastyczne tkany bez użycia elastanu?
Dzisiejsi konsumenci przyzwyczajeni są do elastycznych materiałów pozwalających na większą swobodę ruchów niż materiały tradycyjne – np. popularne elastyczne jeansy. Niestety obecność elastanu we włóknach uniemożliwia ich ponowne zastosowanie. Skręcana struktura poliestru wychodzi naprzeciw tej potrzebie, jednak włókno powstałe w procesie recyklingu nie poddaje się tak łatwo skręcaniu – stąd powrót do tworzywa o tych samych właściwościach jest w zasadzie niemożliwy. W prototypie użyto metalowych zamków, ale w produkcie składającym się z jednego typu materiału, zamki i guziki mogą być plastikowe i tym samym odzyskiwane razem z tkaniną.
Informacja prasowa
